In het hart van de stad bevindt zich op het Salhofplatz, tussen de historische Hexenturm en het Stadthalle, direct onder de stadsmuur van Lahnstein de Münzbrunnen.

Hij werd in 1981 voltooid en in 1982 aan de stad Lahnstein overhandigd (geschonken door de Volksbank Lahnstein). Het basaltbekken is in een nis van de stadsmuur ingebouwd. De reliëfs van aluminiumgietwerk en de waterspuwer zijn vervaardigd door de Lahnsteiner Hans K. Liss. Aan de voorkant van de fontein bevindt zich het sinds 1970 geldige wapen van de stad Lahnstein.

Linksvoor zijn de voor- en achterkant van de Lahnsteiner gouddukaten afgebeeld, rechtsvoor de voor- en achterkant van de Lahnsteiner witpenning, ook wel Albus genoemd. Beide muntenrariteiten werden in 1882 bij Mainz gevonden en wekten destijds al de interesse van de lokale pers. Ze werden geslagen in het Martinsschloss te Lahnstein onder de aartsbisschop van Mainz, Adolf van Nassau (14e eeuw). Rechts en links zijn twee Romeinse munten (ca. 240 n. Chr.) afgebeeld, die afkomstig zijn uit een muntschat die in 1972 in Lahnstein werd ontdekt.

Bij graafwerkzaamheden in het Weierchen werden destijds meer dan 150 uitstekend bewaarde Romeinse zilveren munten gevonden. De munten tonen de keizers Hadrianus en Constantinus. (Origineel ca. 20-25 mm in diameter, vergrote afdrukken bij de fontein 330 mm in diameter).

In 1999 kreeg de Münzbrunnen een nieuw gezicht. Nadat hij jarenlang "op droog" had gezeten, besloot men tot een verbouwing. Hierbij werd in de fontein een metalen plaat aangepast, waarop drie basaltballen en twee basaltzuilen werden gemonteerd. In het interieur van het fonteinbekken werd een rooster geplaatst en gevuld met rivierkeien. De voormalige ronde bloembak werd omgevormd tot een zitplaats.