De ambitieuze vormgeving van de parochiekerk St. Peter in Bacharach met een rijke ornamentiek en een ingewikkelde westelijke aanleg is voor een dergelijk gebouw tamelijk ongewoon en komt overeen met de zelfwaarneming van de gemeente. De patroonheilige St. Peter wijst op het vroege bestaan van een kerk op deze plek, maar ook op nauwe relaties met Keulen. Van 1194 tot de Reformatie behoorde de kerk tot het Keulse Andreas-kapittel, dat de pastoor ter beschikking stelde en de kerkelijke rechtsmacht in het Viertälergebied uitoefende. Vermoedelijk behoren de plattegrond en delen van het oostelijke metselwerk tot een voorganger uit de 12e eeuw, terwijl het huidige kerkgebouw in wezen rond 1230/40 is ontstaan en in de 14e/15e eeuw enkele veranderingen heeft ondergaan. Het gebouw is duidelijk georiënteerd op vormen van de Franse vroege gotiek. Hierbij is St. Peter een belangrijk voorbeeld van de afkalvende romaanse architectuur in Duitsland.