Geïnspireerd door de steen, zijn karakter en afmetingen, is dit beeldhouwwerk ontstaan in het dualisme van materiële kleuren en vormen: Strak en hoekig aan de buitenkant, zacht harmonieus gemodelleerd aan de binnenkant, dicht bij elkaar komend in concave en convexe rondingen, maar toch niet congruent. Deze spanning wordt ondersteund en geïntensiveerd door de verschillende kleuren van het marmer. De kleuren alleen al geven aan: Er zijn twee verschillende blokken steen die hier ten opzichte van elkaar staan. Het concept is duidelijk: niet één steen wordt gekapt, maar twee verschillende stenen worden samengevoegd. De vormen spreken met elkaar, waarbij elke hardheid wordt vermeden. Daarom blijven alleen de buitenkanten glad geslepen, strak gepolijst - het spanningsveld van de ruimte ertussen wordt dynamisch bewerkt. Het contrast dat hier wordt afgebeeld is in alle opzichten gelaagd: van veraf twee schijnbaar identieke delen die bij elkaar horen - en van dichtbij twee schijnbaar nog ongelijke contactvlakken. De kloof, die aan beide zijden zeer verschillend is, ondersteunt dit contrast.