De voormalige kloosterkerk ligt aan de Langstraße 2 en werd aan het eind van de 17e eeuw buiten de stadsmuur op de plaats van de voormalige tolplaats door kapucijner monniken gebouwd. Dit gebeurde nadat de katholieken in Bacharach aan de Rijn in 1685 religievrijheid hadden gekregen. In de middeleeuwen was de locatie van de tolhaven uitgebouwd als bastion. De schepen voeren tot de tolplaats om hun Rijnbelasting te betalen. Tussen 1689 en 1705 werd het kloostergebouw gebouwd. De bijbehorende kerk St. Nikolaus bestaat uit een eenvoudige zaalkerk. De voormalige monnikenkoren in het oosten wordt benadrukt door een schuin dakruitertje. Net als vele van de kloosterkerken van de franciscaanse orde van de kapucijnen heeft de kerk geen representatieve toren. In een nis van de oostelijke buitenmuur van de huidige parochiekerk staat ter versiering een standbeeld van de kerkpatroon en beschermheilige van de zeelieden, St. Nikolaus. In het kader van de secularisatie werd het klooster opgeheven. Het godshuis vervulde vanaf 1802 alleen nog de functie van parochiekerk. De voormalige kloostergebouwen werden in 1977 grondig gerenoveerd en in verschillende bouwfasen omgebouwd tot een parochiewoning en een parochiecentrum voor de katholieke parochie St. Nikolaus.